BIDUEIRO

NOME: 

• GALEGO: Bidueiro, Biduo, Bedolo
• CIENTÍFICO: Betula alba
• CASTELÁN: Abedul
• CATALÁN: Bedol
• EUSKERA: Urkia

ORIXE: Do latín betula e do celta betu, albus: branco,en alusión a cor da cortiza

É unha árbore autóctona. Abunda en gran parte das provincias de Lugo e Ourense na metade norte da provincia da Coruña e no este de Pontevedra.

DESCRICIÓN :

Son anxiospermas, xa que teñen flores, froitos e sementes. É unha árbore caducifolia duns 20m de altura. De tronco curto e dereito. Cortiza branca. Copa baixa, primeiro cónica-piramidal, logo arrendondada, de pouca sombra.

FLORES E FROITO :

As flores son unisexuais, amarelentas ou verdosas. Florece entre abril e maio. O froito é un aquenio samaroideo de 3-4 mm. Madura entre xullo e setembro.

USOS:

As follas utilízanse como diurético, depurativo e antirreumático. A cortiza en condución de augas, recubrimento de chozas ou elaboración de pergamiño. O seu zume fermentado produce o viño ou cervexa de bidueiro e tamén se emprega contra as inflamacións renais ou de vexiga e para disolver os cálculos de ril.

A madeira ten utilidade en ebanistería, na elaboración de zocos, cestas, cuncas, xugos... A brea extraida da súa madeira emprégase na impermeabilización de peles e a leña é un excelente combustible e elabórase co seu carbón a tinta de imprenta.